گلعذاران

با اجازه مولانا!:

من غلام غزلم غیر غزل هیچ مگو

پیش من جز سخن قند و عسل هیچ مگو

سخن رنج مگو جز سخن گنج مگو

قصه ای جز اَتَل و غیرِ مَتَل هیچ مگو

دوش دیوانه شدم در بغلم آمد و گفت

آغو آغون بابایی غیر بغل هیچ مگو

گفتم ای ماه ، من از دوری تو دلگیرم

گفت دلگیر نباش و به غزل هیچ مگو

من به گوشَت نوِهءِ ناز ، اِقامه خواندم

تو زخوبی شده ای ضربِ مَثَل هیچ مگو

ای نشسته به دل پیر وجوان همچون گل

تویی آن نوگل خندانِ محل هیچ مگو

گفتم این دختر خوشگل پری است یاکه بشر

زد ندا بهتر از آنهاست غزل هیچ مگو

۱۲ دیدگاه برای “من غلام غزلم”

1. عباس حاکی می‌گه:

   ۱۳۹۱/۰۲/۱۶ در ۱:۳۰ بعد از ظهر

   باشه اقای شیرازی … ما هم هیچ نمی گوییم.ولی
   از شعر شما تعریف که می توانیم بکنیم.
   احسن ….جالب بود

   • اکبر شیرازی می‌گه:

     ۱۳۹۱/۰۲/۱۶ در ۲:۵۹ بعد از ظهر

     ممنونم استاد عزیز شما امر بفرمائید قربان

      
2. مرتضی عباسی زاده می‌گه:

   ۱۳۹۱/۰۲/۱۶ در ۴:۳۴ بعد از ظهر

   جناب شیرازی سلام و احترام
   بسیار زیبا و دلنشین سرودید
   احسنت
   درود بر شما بزرگوار

   • اکبر شیرازی می‌گه:

     ۱۳۹۱/۰۲/۱۶ در ۵:۵۰ بعد از ظهر

     استاد عباسی شرمنده میکنید
     من در برابر اشعار بسیار زیبای شما جسارت میکنم می نویسم و شما چه بزرگوارانه نگاه می کنید
     ممنونم

3. داوود نکویی می‌گه:

   ۱۳۹۱/۰۲/۱۶ در ۶:۰۱ بعد از ظهر

   بسیار زیبا ….آفرین جناب شیرازی

   • اکبر شیرازی می‌گه:

     ۱۳۹۱/۰۲/۱۶ در ۱۱:۱۳ بعد از ظهر

     ممنونم جناب نکوییه عزیز که من شعرای قشنگ شما و پدر بزرگوارتون رو دوس دار لطف داریدم

4. رضا فلاح می‌گه:

   ۱۳۹۱/۰۲/۱۶ در ۱۱:۲۴ بعد از ظهر

   چه می کنه این غزل .. پیرمرد غزل گو احسنت ..

   ما زبان بسته و لالیم .. نمی گوییم هیچ .. پیرمرد…

   درود بر طبع روانت برادر گلم..

   • شیرازی می‌گه:

     ۱۳۹۱/۰۲/۱۷ در ۶:۳۸ قبل از ظهر

     سلام آقارضا
     نداشتیما 

5. الهه درخشان می‌گه:

   ۱۳۹۱/۰۲/۱۷ در ۱۲:۲۶ بعد از ظهر

   ماشا.. چقدر هم خوشگل هست دیگه دارم به غزل خانم حسادت میکنم که چنین پدربزرگی دارد
   درود بر شما جناب شیرازی

    
6. اکبر شیرازی می‌گه:

   ۱۳۹۱/۰۲/۱۷ در ۲:۱۴ بعد از ظهر

   خواهش میکنم سرکار خانم شما خیلی لطف دارید شاید برای همه معمولی باشد که هست ولی برای من ……. نه!

    
7. رضا می‌گه:

   ۱۳۹۱/۰۲/۱۷ در ۴:۲۹ بعد از ظهر

   هم غزل دیدم وهم شعر غزل بشنیدم
   توغزل گفتی ودر سفتی ومن خندیدم

   خیلی قشنگ بود

   • اکبر شیرازی می‌گه:

     ۱۳۹۱/۰۲/۱۷ در ۱۰:۳۷ بعد از ظهر

     به به آقا رضا چه عجب شعر گفتی!! ممنون
     آقا بیا شعراتو بنویس
     میدونی که ذکات العلم نشره

با تشکر از سرکار خانم درخشان که نظرشون باعث شد همین الان فی البداهه بگم:

دلی دارم جوانتر از جوانها

دلی پر درد از جور زمانها

دل من بار غم دارد ولیکن

به شادی و خوشی ورد زبانها

شعــــر رهــی و ذوق او طعـــنه به مشک ختن است

ببــــــین غزل های رهی مرهـــم هر جان و تن است

من عـــاشـــق رهی شدم چونکه غزل گوست رهی

روز تـــــــــــــــولد رهـی روز تولــــــد مــــن است

اگرچه پیرمردان افتخارند

اگر چه رادمرد و سربدارند

ولی من باغزل یک نوجوانم

بگو با او مرا تنها گذارند

کاش من هم چون هنرمندان توانی داشتم

در میان دوستان شعرگویم آشیانی داشتم

من غزل گو نیستم اما زالطاف خدای مهربان

یک غزل دارم که می ارزد به کل این جهان