گلعذاران

سال ۹۰ گذشته و بهار نو آمده بود

کسی به سایتهای من تصادفی سر زده بود

شعر مرا خوانده و یک نظر درآن نوشته بود

مرا به یک محفل شعر ، دعوتم نموده بود

——— -

از سر کنجکاوی و ، کسب خبر هم شده بود

سری زدم به سایتشان چه خوب و صاف و ساده بود

که بازدید پس بدم چرا که از یک طرفم

دعوت او برای من سفارشی رسیده بود

———— -

عضو شدم به باغ گل ، نسترن و اقاقیا

محفل شعر و دوستی ، نه جمع زشت اَشقیا

پیام داده شد به من از سر صدق و باصفا

خوش آمدی اکبر آقا به جمع سیمین ساقیا

———— -

جزء به جزء اگر بگم قصه دراز می شود

سفره ی پر راز دلم ز غصه باز می شود

فقط کمی بگویم و جمع کنم قصیده را

مفید و مختصر شود که چاره ساز می شود

————- -

شعر و غزل سرودم و حرف هم از غزل زدم

تلخی روزگار شد ، دست چو بر عسل زدم (_{شد به معنی رفت})

شاد و “ملول گشتمی از نفس فرشتگان”

محبت وعشق و صفا طبق طبق بغل زدم

—————- -

اسم ز کس نمی برم چونکه عزیزند همه

از حسد و کبر و تملق بگریزند همه

دوستشان بدارم و امیدوارم که زدل

غبارِ بی توجهی دور بریزند همه

————— -

پس از گذشتِ مدتی برای اشعار خودم

شاهد یک محبتی ز سوی یک یار شدم

ضمن جوابهای خود به جمع خویش خواندمش

صاحب یک همدل و انگیزه به یکبار شدم

————- -

شکوفه کرد طبع من گل چو بیامد به چمن

بداهه های ما دو تا شد برکات انجمن

شعر و مناظرات ما شور پراکند و صفا

به جمع دوستان همه داخل و خارج از وطن

—————– -

بنا به علتی مهم به احترام دوستان

شروع کردم به هَرَس به باغ شعر بوستان

یک سرو سامان بدهم به شعرهای دفترم

جدا کنم زرد و سیاه ، ازین سفید پوستان

————- -

میان کار ظاهراً مدیر سایت خسته شد

روح لطیف و شاعرم به ناگهان شکسته شد

به قول استاد بزرگ سوء تفاهم شده بود

ولی به استناد آن دسترسیم بسته شد

————– -

دفتر شعر من کنون خراب و ناقص شده بود

میان جمع شاعران عجیب و شاخص شده بود

کسی توجهی نکرد به حرف صادقانه ام

دلم تو گویی که دگر ز غصه خالص شده بود

==========-

ز رهبران سایت ، من ، سائلِ تصمیم شدم

ولی به دست دوستان یکسره تحریم شدم

به رغم قول و حرفها زنگ دگر نزد کسی

حذف زدفتر شدم و پاک ز تقویم شدم

=============-

به اعتبار حرفشان به دوستان زنگ زدم

منتظر خبر شدم به آرزو چنگ زدم

به اشتیاق دیدن هم نفسانم شدم و

در دل خود چه سازها خوب و خوش آهنگ زدم

———————-

در شب شعر اصفهان راه مرا نداده اند

به جمع بلبلان مرا به اصفهان نخوانده اند

دوست ز جان دارمشان اگرچه لایق نَبُدَم

سلام من به دلبران بگو بگو رسانده اند؟

——————=

شرم ز روی ماهتان حرف زیاد می زنم

دم ز رفاقت بزنم حرف زِ یاد می زنم

کم نشود ارادتم به تک تک هم نفسان

ببین بیان عشق را چگونه داد می زنم

=========-

در این فضای سایبری حرف ز فرهنگ زدن

به روی زشت جهل ها پنجه زدن چنگ زدن

با مدد شعر و ادب رواج شعر و شاعری

بسی بود قشنگ تر که دشمنان سنگ زدن

—————–=

همین نگاه شد که ما بانیِ این کار شدیم

فکر تولد غزلسرا دات آی آر شدیم

تا که کنیم خدمتی به ساحت شعر و ادب

بدون چشم داشتی ، وارد بازار شدیم