گلعذاران

تنها دلیل ما  (به نقل از سایت غزلسرا www.ghazalsara.ir )
سروده شده مورخ: ۱۳۹۲/۰۷/۲۳ موضوع: امام زمان(عج),غزل شاعر: فاطمه جهانبازنژاد
یک گل بهار می‌شود اما بهار کو؟
چشم و دلی برای تماشای یار کو؟
سرهای بیدلان به گریبان غم دچار
در بلبشوی سرزنش آن سر به دار کو؟
گیرم که ماه و مهر و زمین و زمانه را
بر دوش خسته کشم؛ برگ و بار کو؟
وقتی که نامه‌های دلم چاه می‌شود
منهای نام و نان، نفسی اعتبار کو؟
تنها دلیل ماست که آدم شدیم و بس
تنها دلیل اوست که شب‌زنده‌دار کو؟
هی وعده‌های جمعه مرا پیش می‌برند
تلخی شنبه‌ها که دو پای فرار کو؟
فارغ ز خط و خال، پی تک خال مانده‌ام
از لب گذشت فرصت و چندین ویار کو؟
در لا به لای عهد و سمات غائبی هنوز
آقای جمکران! ته این انتظار کو؟

فاطمه جهانبازنژاد
شاعر- پژوهشگر- ویراستار- ارائه بيش از 20 مقاله در سمينارهاي علمي

Latest posts by فاطمه جهانبازنژاد (see all)
·         تنها دلیل ما - 2013/10/15
·         بوس قبل شام - 2013/10/11
·         وطن - 2013/09/30 ویرایش
عرفه →← خنده کُن………..
۹ نظر در 'تنها دلیل ما'
پیگیری دیدگاه‌ها توسط RSS
1.       ۱۳۹۲/۰۷/۲۳ در ۱۸:۴۴ (ویرایش)
فاطمه جهانبازنژاد
سرشار از حس بلوغ اولین بوسه ی خدا
پای آخرین سرو گلستان شب‌ گریه‌ها
اینگونه مرا بخوان
در این روایتِ آن خوابِ مغربی
که می‌نویسم: از عهد و سمات و حضرت باران
پشتِ هاشورِ نور
که دف ماه می‌زنم.
با مهر
فاطمه جهانبازنژاد
2.      ۱۳۹۲/۰۷/۲۳ در ۱۹:۴۶ (ویرایش)
عباس حاکی
سرکار خانم جهانباز تژاد گرامی – صاحب طبع روان و سر شاری هستید.دست مریزاد.در این غزل(=تنها دلیل ما) به گمانم هنگام نگارش اشتباهاتی روی داده است .
وزن این شعر برابر عروض سنتی چنین است:
مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن
و برابر عروض علمی :
مستفعلن مفاعل مستفعلن فعل
با تقطیع هجائی:
- – ل – / ل – ل ل/- – ل -/ل -
( – = هجای بلند / ل = هجای کوتاه )
در مصراع ۲ از بیت ۲
در مصراع ۲ از بیت ۳
در مصراع ۱ از بیت ۷
در مصراع ۱ ازبیت ۸
لطفا موارد فوق را برابر وزن عروضی آن تقطیع و مقایسه فرمایید.من یافتن موارد اشتباه را به عهده خودتان گذاشتم.
بر قرار باشید.
o        ۱۳۹۲/۰۷/۲۴ در ۱۵:۴۸ (ویرایش)
فاطمه جهانبازنژاد
درود بر پدر بزرگوار و استاد فرزانه جناب حاکی
ممنون از لطف شما و توضیحات جنابعالی و سایرین
.
بنده هم در اشکالات وزنی (نه اشتباه!!!) در چند مصرع این غزل
کاملا آگاهم
اما به عقیده ی بنده
آنقدر نیست که نخ نما باشد
با خوانشی مناسب و تسلط بر صحیح خواندن واژگان
به گوش نمی‌آید.
لازم به ذکر می‌بینم که عرض کنم
تحصیلات و فعالیت ادبی بنده در همین زمینه ادبیات است
و به عنوان یک منتقد ادبی
بالای بیست سمینار معتبر
مقاله اکسپت شده
ارائه داده‌ام.
منتهای مراتب اگر توجه می‌نمودید در ابتدا عرض کردم
این شعر بنده مربوط به چند سال قبل می‌شود و آن هم
روایتی است از آن خوابِ مغربی از عهد و سمات و حضرت باران
برایم مقدس است
و هرگز کلمات آن را تغییر نخواهم داد (آنهم دلایلی خاص دارد)
بعضی از اشعار لازم است همانگونه که در ابتدای سرایش بر صفحه جاری شدند بمانند
و این دیدگاه و عقیده شخصی بنده است و
توضیحی بر آن لازم نمی‌بینم که بخواهم شرح دهم
که هرگونه توضیح
حدیث نفس است و باطل.
.
اگر لازم به آموزش و درخواست نقد بود اعلام می‌نمودم
(از طرفی / نیاز به به به چه چه های کاذب هم نمی‌بینم)
لطفا
نکات آموزش خود را
در پستی جداگانه (تحت آموزش عروض و قافیه)
جهت یادگیری دوستان بگذارید
نه اینکه در این صفحه
شعری که برایم قابل احترام و عزیز است
را اینگونه به دفتر نقادی خود سیاه کنید
.
با مهر
فاطمه جهانبازنژاد
o        ۱۳۹۲/۰۷/۲۴ در ۱۵:۴۹ (ویرایش)
فاطمه جهانبازنژاد
در ضمن پدر بزرگ اندیش
اشتباه وزنی صحیح نمی باشد بهتر است بنویسید: اشکال وزنی!!!!
که آنهم توضیح دادم
و کاش به تأویل پانویس توجه می‌داشتید .
.
در ضمن
در نقد نوین و مورد تأیید اساتید مطرح ادبیات
اشتباه
آن است که در اشعار
ردپای کهن را به طرز نادرست استفاده نمود
به شرحی دیگر
استفاده نادرست و نابجا از آرکائیک بدون توجه به ساختار و محتوا و مضمون.
.
3.     ۱۳۹۲/۰۷/۲۳ در ۲۳:۳۶ (ویرایش)
رعنا امیریان
با اجازه فاطمه عزیز..
در خانه تو این کامنت را میگذارم
( دوستان عزیزم! استادان ارزشمندی چون استاد حاکی که وقت گرانبهایشان را صرف تدریس برای بنده و عزیزان دیگر میکنند ارزش فوق العاده ای برای کلبه دارند و حذف کامنتی که برای رفع ایراد اشعار میگذارند جفایی در حق کسانیست که از لحظه لحظه ی کلاس استاد نهایت بهره را می برند. بنابرین شاعرانی که رضایت به نظر منتقدان عزیز ندارند صراحتا اعلام نمایند تا حذف کامنت موجبات ناراحتی استادان ارزشمند را فراهم نکند)
از همه دوستانم که چون جان عزیزشان میدارم ممنونم. و از فاطمه عزیز که خانه اش را با کامنتم اشغال کردم پوزش می طلبم.پایدار باشید
o        ۱۳۹۲/۰۷/۲۴ در ۱۳:۲۴ (ویرایش)
فاطمه جهانبازنژاد
رعنای گرامی
بنده مایل نیستم صفحه شعرم اعلامیه و اطلاع رسانی و هواداری و هرچه میخواهی دلش را بگذاری
گردد
لطفا
اینگونه کامنتهایت را در پستی جداگانه بنگار و از صفحه بنده حذف کن
4.     ۱۳۹۲/۰۷/۲۴ در ۰۹:۱۵ (ویرایش)
رضا کریمی
سلام ودرود بر شما بانوی گرامی؛
عید قربان بر شما مبارک باد
سروده بسیار زیبایی است. احسنت.
مصرع دوم بیت دوم به نظر صحیح است (در بل ب شو / ی سر ز ن / شان سر ب دا / ر کو) ( در بل ب / شو ی سر ز / ن شان سر ب / دا ر کو)ولی سایر موارد همانگونه که جناب استاد حاکی اشاره فرمودند، نیازمند تصحیح است. مجددا تأکید می کنم که ارائه این نظرات صرفا جنبه آموزشی دارد و ذره ای از احترام ما به طبع روان و احساسات زیبای شاعرانه شما نخواهد کاست.
در پناه خداوند متعال باشید.
البته این بار دوم است که این دیدگاه را می نویسم و نمیدانم چرا نوشته های روز قبل پاک شده اند.
o        ۱۳۹۲/۰۷/۲۴ در ۱۳:۲۱ (ویرایش)
فاطمه جهانبازنژاد
جناب رضا کریمی
دیدگاه جناب عالی را تازه رؤیت نمودم و حذف آن کار بنده نبود!
منتها پاسخ شما را در پاسخ پدر بزرگوارم جناب حاکی داده ام
.
اگر به آموزش نیازی بود و نقد
در پای شعر
اعلام مینمودم
.
اگر پانویس شعرم را میخواندید و به تأویل آگاه بودید
در می یافتید این شعر مربوط به یک خواب مغربی است و مال سالهای قبل است
و به عمد
دلم نمیخواهد نحوه ی چیدمانش را به هم بزنم.
.
و گرنه
قصد خودنمایی و ابراز وجود نیست
اما بنده
شاگردان زیادی در شعر و ادب دارم هرچند هنوز هم شاگردی می‌کنم در کلام بزرگان و درسها می‌آموزم.
این کامنت صرفا جهت یادآوری است که علت اینکه چیدمان برخی کلمات را دستکاری ننموده ام
چه بوده.
باقی اقوال
حدیث نفس است و
والسلام
5.     ۱۳۹۲/۰۷/۲۴ در ۱۵:۰۷ (ویرایش)
اکبر شیرازی
درود بر استاد گرانقدر سرکار فاطمه خانم جهانبازنژاد و استاد ارجمند و گرامی جناب آقای حاکی عزیز
این اشکال شاید به ما بر میگردد که از قبل اعلام نکرده بودیم و یا به دوستان که حوصله ی دقت در قابلیتهای سایت را نکرده اند . ضمن اینکه برای تمامی عزیزان احترام قائلیم و جای تک تک بزرگواران بر چشم ماست ، به استحضار می رسانیم:
۱- بخش مقالات و اطلاعیه ها و نثرهای ادبی و آموزشی در سایت تفکیک شده
۲- هر کس هر مطلبی در سایت قرار می دهد می تواند قبل از انتشار ، در زیر متنی که نوشته است به بخش
گفت‌و‌گو‌ها رفته و علامت تیک را از کنار هر یک از موارد زیر بردارد تا دیگر برای آن مطلب یادداشتی گذاشته نشود .
پذیرفتن بازتاب برای این برگه.
انشاالله این موضوع را بصورت رسمی اعلام خواهیم کرد.
۳- میمنت و مبارکی عید سعید قربان و عید بزرگ ولایت مولا غدیر خم ، بهانه خوبی است برای تحلیف قلوب و خوش بینی ها و رفع سوء تفاهمات
باقی بقایتان
جانم فدایتان

چندی پیش بانوی فرهیحته و ادیب سرکار خانم فاطمه جهانباز نژاد در سایت غزلسرا عضو شده و به فعالیت پرداختند که نور امیدی در دل ما روشن شد که این بانوی بزرگوار در هدایت این سایت ما را یاری خواهند کرد که متاسفانه با دسیسه های کودکانه ای ایشان را رنجاندند و ایشان از غزلسرا کوچ کردند . در طول مدتی که در غزلسرا بودند یک مناظره جالبی در زیر یکی از اشعار ایشان بصورت اتفاقی بین بنده و ایشان در گرفت که بدلیل حذف آنها در آنجا بعنوان یادگاری نگهداشته و در اینجا منتشر میکنم :

ابتدا شعر زیبای ایشان به نام بوس قبل از شام را می آورم و اولین جواب من به ایشان

و هر کدام از این مناظرات را در یک ژست جداگانه خواهم گذاشت :

بوس قبل شام ۱۹مهر۱۳۹۲ شاعر: فاطمه جهانبازنژاد

خوش به سعادتت امام محل

منتشر شده مورخ: ۱۳۹۲/۰۱/۱۵ شاعر: اکبر شیرازی

به مناسبت شش فروردین چهارمین سالروز عروج ملکوتی پدر مهربان و نازنینم

حاج محمد اسماعیل شیرازی

روحش شاد و یاد و خاطرش همیشه زنده

—————————————————-

روز شش فروردین ، سایه از سر ما رفت

مهربان ترین بابا ، ناگه از بر ما رفت

دیدار خدایش رفت ، در گردش نوروزی

حیرت زده شد فامیل ، خیر البشر ما رفت

ما منتظرش بودیم ، تا نور دهد بر ما

تاریک شد و تیره  ، نور بصر ما رفت

آنکس که به ما دائم ، درس مهربانی داد

یکباره چه شد او را ، یار و یاور ما رفت

هرگز نرود یادش ، از لوح دل و جان ها

گرچه جسمش از پیشِ ، چشمان تر ما رفت

از طلعت زیبایش ، جسم و جان ما  زنده

خالی شده پشت ما ، زیرا پدر ما رفت

لبخند ملیح او ، غم از دل ما می بُرد

تا خنده یِ حق را دید ، آن بال و پر ما رفت

بر یاریِ محرومان ، او پیشقدم می شد

ای وای خدای من ، امدادگر ما رفت

هرجا خبری خوش بود ، از جانب بابا بود

هم دلخوشیِ ما هم ، آن خوش خبر ما رفت

هر جمع میان خود ، فرد برتری دارد

از میان جمع ما ، مرد برتر ما رفت  

این باغ گل زیبا ، پاک از علف هرزه

ای نسترن و نرگس ، نیلوفر ما رفت

تا بود به این دنیا ، غمخوار ضعیفان بود

آن پشت و پناه و آن ، یار و یاور ما رفت

چون ماهیِ در دریا ، غافل ز پدر بودیم

قدر او ندانستیم ، تا از نظر ما رفت

الطاف خداوندی ، جاری ز وجود او

این عنایت ویژه از برابر مارفت

آرامشِ او آرام ، طوفان بلا می کرد

طوفان بلا ماند و ،  نوح دگرِ ما رفت

یارب بده آرامِش ، بر روح بلند او

آن زاهد شبها و ، مرغ سحر ما رفت

اکبر شیرازی – ۵ فروردین ۱۳۹۲

با تشکر از توجه شما

مدیر گلعذاران

سلام

ای دوست من سلام ای نصر الله

با معرفتی همیشه ، ماشا الله

سی سال از آن زمان گذشته

یک عمر ، به باد رفته اینجا، والله

------------ -

تو رفتی و بال و پر گشودی

دل را ز غبار غم زدودی

من در پس روزگار ماندم

آن کس که برنده شد تو بودی

--------- -

در سال هزار و سیصد و شصت

گشتی ز شراب عشق سرمست

تا آمدم و به خود بجنبم

رخت از دل من یاد تو بربست

-------------- -

سی سال از آن زمان گذشته

زنگار به قلبمان نشسته

ای کاش دوباره باز می گشت

آن دوره ی پر شور و خجسته

----------- -

روزی که تو قصد جبهه کردی

گفتی که تو عازم نبردی

عکسی ز خودت گرفته بودی

جدی و پر از نشانِ مردی

-------------- =

بنگر تو به عکس خویش اکنون

عکسی که مرا نموده مجنون

گفتم که به یادگاری اش ده

قبل از سفرت به آتش و خون

--------------=

این عکس برای من عزیز است

زیرا که چنین خاطره خیز است

گفتم که تبرکش کن ای دوست

ناجیِّ من این به رستخیز است

--------------=

گفتم که منور است رویت

من مست شدم ز عطر و بویت

اینبار اگر به جبهه رفتی

یک باره رسی به آرزویت

----------------- =

خدیدی و یک جمله نوشتی

گفتی به من عازم بهشتی

این عکس به یادگار نزدت

شاید که رهاندت ز زشتی

=======-

گفتم به توچون شهید گردی

از عشق و جنون و پایمردی

گویم به همه که ایهاالناس

دارم به دلم غصه و دردی

------------=

این دوست من بود به دنیا

پرواز کنان رفته از اینجا

از جام میِ الست نوشید

مهمان شده در عالم بالا

========-

ما غرق تعلقات هستیم

بار سفر خویش نبستیم

دست از سرما ، عروس دنیا

بردار که ما باده پرستیم

======-

ای دوست که بی  حاشیه رفتی

با نقشه ای  از آتیه رفتی

در حاشیه ها ردیف مائیم

خوش باش که بی قافیه رفتی

---------- -

اکنون تو بیا مرا بیاد آر

اینگونه مرا به خویش مگذار

آلوده  شدم به دار دنیا

گویا که خود آویخته ام دار

-------------=

گه گاه بیا و دستمان گیر

وا بسته شدیم و پایمان گیر

سرگشته شدیم و مات و حیران

در بین زمین و آسمان گیر

--------------------=

انگیزه ی ما ز زنده بودن

زنگار از این خانه زدودن

یا رفتن از این جهان فانی

یا خاطره را پاک نمودن

=========-

قربانت

اکبر

بنده ی پر درد منم مونس و همدرد تويي

آتش قلب زخمی ام آنکه کند سرد تویی

زار ، منم ، خسته ، منم ، با دل بشکسته منم

آنکه اميد و آرزو ، هدیه به من کرد تويي